Υπάρχει ένα ερώτημα που απασχολεί πολλούς λάτρεις των παπαγάλων, χωρίς να έχει δοθεί επαρκής και επιστημονικά βάσιμη εξήγηση.

Αυτό είναι :

«Κάποια είδη παπαγάλων μιμούνται με ακρίβεια μία μεγάλη ποικιλία ήχων, που συλλαμβάνουν γύρω τους, από ανθρώπινες φωνές μέχρι και τον ήχο που κάνει 1 σταγόνα που πέφτει κάτω από μία βρύση. Ποιο πλεονέκτημα επιβίωσης ή προσαρμογής τους δίνει αυτή η ικανότητα;».

Η Karen Overall, καθηγήτρια στο Atlantic Veterinary College of P.E.I University, υποστηρίζει ότι η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι άγνωστη προς το παρόν, όμως υπάρχουν κάποιες πιθανές ενδείξεις μέσα από την εξελικτική Βιολογία των παπαγάλων.

Είναι γνωστό ότι αυτοί ζουν μέσα σε μία πλούσια βιοποικιλότητα, καθώς και σε ένα πολύβουο περιβάλλον στην άγρια φύση.

Λόγω των περίπλοκων οικογενειακών σχέσεων έχουν πολύ συγκεκριμένα σήματα επικοινωνίας με άλλους ομοφύλους τους ή και άλλα είδη πουλιών. Βασίζονται πολύ στη μεταξύ τους ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με την πηγή της τροφής τους, όπως επίσης και στην προειδοποίηση δυνητικών κινδύνων.

Οι μαϊμούδες, καθώς και άλλα είδη πουλιών, όπως οι κίσσες  τα κοράκια κ.α., έχουν παρόμοιο τρόπο επικοινωνίας για σχετικές πληροφορίες.

Όταν, όμως οι παπαγάλοι ζουν υπό καθεστώς αιχμαλωσίας ως κατοικίδια, η Overall υποστηρίζει ότι έχουν έλλειμα κοινωνικής αλληλεπίδρασης, και δεν έχουν και το κίνητρο για αυτήν που τους παρέχει το θορυβώδες φυσικό τους περιβάλλον.

Για να αντικαταστήσουν αυτήν την έλλειψη οδηγούνται στη μίμηση ανθρώπινων φωνών και γενικά ήχων που συλλαμβάνουν μέσα στο νοικοκυριό μας. 

Μία πρόσφατη μελέτη, που έγινε για το περιοδικό «Plos One», έδειξε ότι η ικανότητα των παπαγάλων να μαθαίνουν και να μιμούνται νέους ήχους προέρχεται από μία ειδική περιοχή του εγκεφάλου που αναπτύχθηκε πριν από 29 εκατομμύρια χρόνια.

Μέσα σε αυτήν την περιοχή είναι ενσωματωμένο ένα ζευγάρι κέντρων φωνητικής εκμάθησης, που μάλλον είναι το κλειδί στην ικανότητα μίμησης ήχων με μία ακαθόριστη ακρίβεια.

Σε συνεργασία με νευροβιολόγους του πανεπιστημίου Duel Medical Center, οι σχεδιαστές της έρευνας εξέτασαν εγκεφαλικούς ιστούς από μία μεγάλη γκάμα ειδών παπαγάλων που έχουν το προσόν της εκμάθησης ήχων όπως:

·       Budgies

·       Lovebirds

·       Cockatiels

·       Macaws

·       Keas

Συνέκριναν τη δομή των εγκεφάλων τους σε σχέση με άλλα πτηνά, όπως τα ωδικά πτηνά, κολιμπρί κ.α., που δείχνουν κάποια σημάδια φωνητικής εκμάθησης, αλλά δεν μπορούν να μιμηθούν φωνές στον ίδιο βαθμό με τους παπαγάλους.

Οι εγκέφαλοι των παπαγάλων έχουν 2 διαρθρωμένα κέντρα που αφορούν την φωνητική μίμηση που αποκαλούνται «πυρήνας» και «κέλυφος», όπου το κέλυφος είναι μεγαλύτερο σε αυτά τα πουλιά που είναι καλύτεροι μιμητές της ανθρώπινης γλώσσας.

Τώρα κάθε φωνητικό κέντρο έχει, επίσης μέσα του από ένα «πυρήνα» και «κέλυφος», κάτι που υποδηλώνει ότι όλη η διαδρομή εκμάθησης λειτουργεί με διπλότυπο τρόπο.

Οι παραπάνω επιστήμονες υποθέτουν ότι η μιμητική ικανότητα των παπαγάλων να αναπαριστούν φωνές και ήχους που συλλαμβάνουν, οφείλεται στο διπλότυπο αυτό συγκρότημα κέντρων εκμάθησης που υπάρχει μέσα στον εγκέφαλο τους, παρόλο που ακόμα αγνοείται ο τρόπος που προέκυψε αυτή η εγκεφαλική τους διάρθρωση.

Η Κέα, ένα σχετικά αρχαίο είδος τοπικού παπαγάλου της Νέας Ζηλανδίας, έχει παρόμοια εγκεφαλική δομή γεγονός που μας προδιαθέτει να εικάσουμε ότι αυτός ο τρόπος λειτουργίας των παπαγάλων, ίσως έχει ηλικία 29 εκατομμυρίων ετών.

Επίσης, η δομή αυτή ήταν γνωστή στους επιστήμονες εδώ και πολλές δεκαετίες, όμως δεν ήταν ξεκάθαρο αν σχετιζόταν άμεσα με την ικανότητα της φωνητικής εκμάθησης.

Επίλογος

Το 2016 , έγινε μία έρευνα με την εξής εντυπωσιακή επικεφαλίδα:

«Η φωνητική οδός των πιθήκων είναι κατάλληλη για την εκφορά λόγου».

Τελικά, η έρευνα αυτή πιστοποίησε το συμπέρασμα ότι, ενώ οι πίθηκοι διαθέτουν τη φυσική δυνατότητα εκφοράς ανθρώπινου λόγου, εντούτοις στερούνται τη διανοητική ικανότητα για αυτό.

Από την άλλη μεριά , οι παπαγάλοι είναι πολύ έξυπνα ζώα.

Στο φυσικό τους περιβάλλον συνθέτουν τραγούδια και παράγουν κραυγές, ώστε να τους αναγνωρίζουν οι σύντροφοι ή οι συγγενείς τους.

Έχει καταγραφεί ότι κοπάδια παπαγάλων ανοίγουν κουβέντα ανάμεσα τους και μετά από ανάλυση που έγινε στον εγκέφαλό τους διαπιστώθηκε ότι μαθαίνουν γλώσσες με παρόμοιο τρόπο, όπως εμείς.