11 ασθένειες που μπορούν να μας μεταδώσουν τα κατοικίδια μας

Για πολλούς από εμάς τα κατοικίδια μας είναι μέλη της οικογένειάς μας.

Μοιραζόμαστε μαζί τους το κρεβάτι μας, το φαγητό ακόμα και κάποια αντικείμενα μας.

Όμως, όπως συμβαίνει και με τα άλλα μέλη της οικογένειας μας, τα χνουδωτά φιλαράκια μας μπορούν να μας χαρίσουν ακόμα και τα μικρόβια τους.

Παρόλο που η μετάδοση ασθενειών από τα κατοικίδια προς τον άνθρωπο-γονέα τους σπανίζει , εντούτοις σύμφωνα με τον οργανισμό CDC (Centers of Disease Control and Prevention), υπάρχουν κάποιες αρρώστιες που μπορούμε να «κολλήσουμε» από τους μικρούς μας συντρόφους.

Για να προστατευθούμε, ο CDC προτείνει να πλένουμε συχνά τα χέρια μας μετά από κάθε επαφή που έχουμε με τις ακαθαρσίες, το φαγητό και τα πράγματα των πολύτιμων συντρόφων μας.

Σημαντική παράμετρος στη διαβίωση με τα φιλαράκια μας είναι ο προγραμματισμός τακτικών επισκέψεων στον κτηνίατρο, ώστε να διασφαλίσουμε το άριστο επίπεδο υγείας για τα κατοικίδια μας και κατ’ επέκταση για εμάς.

Παρακάτω θα αναφέρουμε 11 ασθένειες ή παθογένειες που δυνητικά μπορούν να μας μεταδώσουν οι τριχωτοί σύντροφοι μας.

1) Η γρίπη των πτηνών

Οι γάτες είναι δεκτικές στη μόλυνση από διάφορους τύπους ιών της γρίπης , όπως αυτού της γρίπης των πτηνών.

Αν και λίγα πράγματα είναι γνωστά για τους κινδύνους μετάδοσης της γρίπης από τη γάτα στον άνθρωπο , υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις που συνέβη αυτό.

Τον Δεκέμβριο του 2016 σε ένα καταφύγιο ζώων στη Νέα Υόρκη αναφέρθηκε έξαρση κρουσμάτων του στελέχους της γρίπης Η7Ν2 μεταξύ του πληθυσμού των γατιών εκεί.

Ένα άτομο μολύνθηκε από αυτό το στέλεχος, αφότου ήλθε σε επαφή με αυτές τις γάτες για αρκετό χρόνο , όπως ανέφερε ο CDC.

Τα συμπτώματα του ήταν ήπια και έγινε καλά σχετικά γρήγορα.

Συμπερασματικά, η πιθανότητα να κολλήσουμε γρίπη από τα κατοικίδια μας είναι μάλλον μικρή, σύμφωνα με τον οργανισμό CDC.

2) Η πανώλη

Αυτή η παλιά φοβερά μεταδοτική ασθένεια, που οφείλεται στο βακτήριο Yersinia pestis, μπορεί να μεταδοθεί άνετα στους σκύλους και τις γάτες.

Ωστόσο, οι γάτες είναι πιο δεκτικές στη μόλυνση από τους σκύλους, σύμφωνα με τον CDC.

Αν ένα μολυσμένο κατοικίδιο δαγκώσει ή γδάρει έναν άνθρωπο θα του μεταδώσει την ασθένεια. Σε μερικές περιπτώσεις έχουν αρρωστήσει άνθρωποι απλώς αναπνέοντας μολυσμένα σταγονίδια που το άρρωστο ζώο έχει εκτοξεύσει στον αέρα και αυτά εισήλθαν στην  αναπνευστική τους οδό.

Ακόμα και έτσι όμως, η μετάδοση της πανούκλας από τις γάτες δεν είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Από το 1977 ως το 1998, 23 άνθρωποι που ζούσαν στις Δυτικές ΗΠΑ μιάνθηκαν από την πανώλη ύστερα από επαφή που είχαν με άρρωστες γάτες, σύμφωνα με μία έρευνα που δημοσίευσε το 2000 το περιοδικό Clinical Infections Diseases.

Αφορά ένα ποσοστό 8% από τις 300 περίπου περιπτώσεις πανώλης που αναφέρθηκαν στις ΗΠΑ για εκείνο το χρονικό διάστημα.

Υπάρχει και η έμμεση μετάδοση της ασθένειας από τα κατοικίδια στον άνθρωπο από τους ψύλλους, που, όταν τα δαγκώσουν ,μπορούν να μεταφέρουν την ασθένεια δαγκώνοντας τον άνθρωπο, ανέφερε το CDC.

3) Η σαλμονέλα

Κάποια κατοικίδια μπορούν να διασπείρουν αυτό το βακτήριο.

Οι χελώνες είναι από τους μεγαλύτερους φορείς μετάδοσης του. Αυτό το βακτήριο υπάρχει φυσιολογικά στη χελώνα και, όταν οι άνθρωποι τις κρατούν ή αγγίζουν τα ενυδρεία τους ή τις φωλιές τους, μπορούν να κολλήσουν την ασθένεια που προκαλεί.

Από το 2011 ως το 2013 υπήρξαν 8 εξάρσεις σαλμονέλας που συνδέθηκαν με το κράτημα μικροσκοπικών χελωνών ( μικρότερες των 10 cm ), σε διάφορες πολιτείες των ΗΠΑ.

Αυτές οι εξάρσεις μόλυναν 473 ανθρώπους σε 41 πολιτείες , όπως σημείωσε ο CDC.

Όλες οι χελώνες μπορούν να μεταφέρουν αυτό το βακτήριο, όμως οι μικρότερες των 10 cm συγκεντρώνουν το μεγαλύτερο  ποσοστό. Για αυτό τον λόγο έχει σταματήσει η πώλησή τους στις ΗΠΑ από το 1975.

Η λοίμωξη που προκαλεί αυτό το βακτήριο λέγεται σαλμονέλωση και το κυριότερο σύμπτωμα της είναι διάρροια ,που συνήθως διαρκεί 1 εβδομάδα. Υπάρχουν όμως και σοβαρότερες περιπτώσεις ασθενών που τα συμπτώματα τους χρήζουν νοσηλείας.

4) Η λύσσα

Είναι μία σοβαρή ιογενής ασθένεια που επηρεάζει το κεντρικό νευρικό σύστημα και μεταδίδεται από το δάγκωμα ενός μολυσμένου ζώου.

Πριν το 1960 οι περισσότερες περιπτώσεις λύσσας αφορούσαν οικόσιτα ζώα και κατοικίδια, όπως λέει ο CDC.

Χάρη όμως , στο εμβόλιο κατά της λύσσας για τα κατοικίδια σχεδόν μηδενίστηκαν τα κρούσματα μεταξύ αυτών.

Σήμερα το 90% σχεδόν των κρουσμάτων λύσσας αφορά ζώα που ζουν στην άγρια φύση.

Παρόλα αυτά, ο CDC δέχεται αναφορές για περίπου 80-100 σκύλους και για περισσότερες από 300 γάτες που είναι μολυσμένες από τον ιό.

Οι περιπτώσεις αυτές αφορούν συνήθως κατοικίδια που έχουν δαγκωθεί από λυσσασμένα άγρια ζώα και δεν είχαν εμβολιαστεί κατά του ιού.

Οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν προληπτικά την εμφάνιση αυτής της αρρώστιας εμβολιάζοντας το κατοικίδιο τους. Τα εμβόλια αυτά είναι διαθέσιμα για σκύλους, γάτες και κουνάβια.

5) Χανταιός

Οι χανταιοί είναι μία ομάδα ιών που συνήθως προσβάλλει τα τρωκτικά, σύμφωνα με τον CDC.

Τα μολυσμένα τρωκτικά διαχέουν τον ιό μέσω των ούρων τους, του φταρνίσματος και του σάλιου τους.

Μέχρι πρόσφατα , τα τρωκτικά κατοικίδια που πωλούνταν στις ΗΠΑ δεν ήταν γνωστό ότι μετέφεραν τον ιό και αυτός εντοπιζόταν μόνο στα άγρια τρωκτικά.

Όμως , τον Ιανουάριο του 2017  8 άνθρωποι στο Wisconsin και το Illinois μολύνθηκαν από τον ιό Seoul, που ανήκει στην οικογένεια των χανταιών, όταν δούλευαν σε εγκαταστάσεις αναπαραγωγής κατοικιδίων ποντικιών.

Και οι 8 θεραπεύτηκαν. Οι 5 από αυτούς δεν έδειξαν ποτέ άλλοτε κάποιο σύμπτωμα παρά μόνο ότι είχαν αντισώματα του ιού, όπως φάνηκε στις εξετάσεις που υποβλήθηκαν από τον CDC.

Αργότερα βρέθηκαν άλλοι 5 μολυσμένοι από τον χαντανοιό Seoul και η έρευνα για την εξέλιξη της υγείας τους συνεχίζεται.

6) Καμπυλοβακτηρίδιο

Η καμπυλοβακτηριδίωση είναι μία ασθένεια που οφείλεται στο ομώνυμο βακτήριο που ζει στον γαστρεντερικό σωλήνα θερμόαιμων ζώων,όπως είναι οι κότες, σύμφωνα με τον World Health Organisation.

Οι άνθρωποι μπορεί να ασθενήσουν ,όταν φάνε ωμά ή όχι καλά ψημένα πουλερικά.

Μπορεί επίσης, να μολυνθούν οι σκύλοι και οι γάτες από το βακτήριο αυτό και με τη σειρά τους να το μεταδώσουν στον άνθρωπο.

Αυτό θα συμβεί όταν έλθουμε σε επαφή με τις ακαθαρσίες του μολυσμένου σκύλου ή γάτας , αν και, όπως αναφέρει ο CDC, τα μολυσμένα κατοικίδια μπορεί να μη δείξουν σημάδια της αρρώστιας.

Πρέπει να πλένουμε τα χέρια μας με σαπούνι, όταν ερχόμαστε σε επαφή με περιττώματα ζώων.

7) Τοξόπλασμα

Οι γάτες συνήθως γίνονται ξενιστές ενός παρασίτου που λέγεται τοξόπλασμα gondii.

Οι άνθρωποι συνήθως μολύνονται , όταν έλθουν σε επαφή με τις ακαθαρσίες της γάτας, συνήθως με το καθάρισμα της αμμολεκάνης, όπως λέει ο CDC.

Οι πιο πολλοί άνθρωποι που μολύνονται από αυτό το παράσιτο δε δείχνουν κάποια συμπτώματα.

Σε σοβαρές περιπτώσεις το τοξόπλασμα μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλικές ή οφθαλμικές ή σε άλλα όργανα, βλάβες. Κινδυνεύουν περισσότερο αυτοί που έχουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα.

Επίσης, μπορεί να μεταδοθεί από τη μητέρα στο παιδί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και ένα μικρό ποσοστό νοσούντων παιδιών μπορούν να αποκτήσουν κατά τη γέννηση τους σοβαρές βλάβες στον εγκέφαλο και τα μάτια τους.

Συνιστάται λοιπόν στις έγκυες γυναίκες να μην αλλάζουν την άμμο της γάτας τους.

Κάποιες έρευνες συνδέουν το τοξόπλασμα με την εμφάνιση σχιζοφρένειας ή ψυχωτικών συνδρόμων , όπως είναι οι παραισθήσεις.

Ωστόσο, μία πρόσφατη έρευνα κατέγραψε ως συμπέρασμα ότι η κατοχή γάτας στην παιδική ηλικία δεν αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης ψυχωτικών συμπτωμάτων αργότερα κατά τη διάρκεια της ζωής ενός ανθρώπου.

8) Capnocytophaga

Πρόκειται για ένα βακτήριο που φυσιολογικά βρίσκεται στο στόμα των σκύλων και των γατιών.

Σε σπάνιες περιπτώσεις , οι άνθρωποι μολύνονται από αυτό μέσω των δαγκωμάτων και των γραντζουνιών ή ακόμα και από το γλύψιμο ενός ζώου.

Τα συμπτώματα από τη λοίμωξη αυτή είναι διάρροια, πυρετός, εμετός, πονοκέφαλος και μυαλγίες. Σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να εμφανιστεί σηψαιμία και να επέλθει ο θάνατος.

Περίπου το 30% των ανθρώπων που μολύνθηκαν από αυτό το βακτήριο πέθαναν, ανακοίνωσε ο CDC.

9) Η ασθένεια από το γδάρσιμο της γάτας

Περίπου το 40% των γατιών μεταφέρουν ένα βακτήριο που λέγεται Bartonella henselae , σε κάποιο στάδιο της ζωής τους.

Η λοίμωξη από το βακτήριο αυτό λέγεται «ασθένεια από το γδάρσιμο της γάτας».

Οι άνθρωποι μολύνονται, όταν τους γδάρει ή δαγκώσει μία γάτα ή όταν αυτή γλύψει την ανοικτή τους πληγή.

Τα συμπτώματα αυτής της λοίμωξης είναι μόλυνση της πληγής, πυρετός, πονοκέφαλος, ανορεξία, κούραση και πρησμένοι λεμφαδένες.

Σε σπάνιες περιπτώσεις επηρεάζονται ο εγκέφαλος , τα μάτια η καρδιά ή και άλλα όργανα.

Για να προλάβουμε τη λοίμωξη, πρέπει αμέσως να πλύνουμε τα χέρια μας με σαπούνι και τρεχούμενο νερό. Άνθρωποι με αδύνατο ανοσοποιητικό σύστημα δεν πρέπει να υιοθετούν γάτες μικρότερες του ενός έτους, διότι οι νεαρότερες γάτες στατιστικά μεταφέρουν σε μεγαλύτερο βαθμό το βακτήριο Bartonella henselae, σύμφωνα με τον CDC.

10) Λεπτοσπείρωση

Την ασθένεια αυτή προκαλεί το βακτήριο της Leptospira που έχει σπιράλ σχήμα. Μπορεί να μολύνει εξίσου ανθρώπους και ζώα.

Στις ΗΠΑ κάθε χρόνο αναφέρονται 100-200 περιπτώσεις λεπτοσπείρωσης.

Τα κατοικίδια μπορεί να μιανθούν, όταν πιούν μολυσμένο νερό ή όταν έλθουν σε επαφή με ένα άγριο ζώο, όπως ένα κουνάβι ή σκίουρο που μεταφέρει το βακτήριο αυτό.

Ο άνθρωπος μολύνεται, όταν έλθει σε επαφή με τα ούρα  ενός προσβεβλημένους ζώου ή με ένα περιβάλλον που έχει μιανθεί από τα ούρα μολυσμένων ζώων, λέει ο CDC.

Συνεπώς, είναι κανόνας να πλένουμε τα χέρια μας, όταν αγγίζουμε το ή τα κατοικίδια μας ή οτιδήποτε μπορεί να έχει μέρος των ούρων τους επάνω του.

Υπάρχει εμβόλιο κατά της λεπτοσπείρωσης , αν και πρέπει να γνωρίζουμε ότι αυτό δεν καλύπτει 100% τα φιλαράκια μας από αυτή την ασθένεια.

11) Χρυσίζων σταφυλόκοκκος ανθεκτικός στη μεθυκυλίνη

Εν συντομία ο MRSA είναι ένας τύπος βακτηρίου που προκαλεί μολύνσεις στο δέρμα, στην αναπνευστική οδό και στο ουροποιητικό σύστημα των ανθρώπων.

Έρευνες έδειξαν ότι το βακτήριο αυτό μεταδίδεται εξίσου σε ανθρώπους και ζώα.

Δεν υπάρχουν συγκεκριμένες θεραπείες για ζώα με MRSA, αλλά οι ιδιοκτήτες τους πρέπει συχνά να πλένουν τα χέρια τους και τα σκυλο-παιδιά τους καλύτερα να μην κοιμούνται στα κρεβάτια τους αλλά σε κλουβιά φύλαξης, σύμφωνα με τον CDC.

Επίλογος

Όπως συμβαίνει με όλες τις λοιμώξεις έτσι και με τις ζωονοσογόνες, ο μεγαλύτερος δυνητικά κίνδυνος αφορά τα άτομα με αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα, όπως τους ηλικιωμένους, τους ανθρώπους σε ανοσοκαταστολή και άλλους.

Αλλά ακόμα και αν το ανοσοποιητικό σου σύστημα δεν είναι ισχυρό, αυτό δε σημαίνει ότι απαγορεύεται να απολαύσεις τη συντροφικότητα ενός κατοικιδίου.

Ευτυχώς οι μολύνσεις που μπορούν να μας μεταδώσουν τα φιλαράκια μας είναι σχετικά σπάνιες. Ευκολότερα μπορούν να μεταδοθούν από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Ωστόσο, δεν πρέπει να υποβαθμίζουμε τους κινδύνους που ίσως προκύψουν από αυτές και για αυτό είναι απαραίτητο να τηρούμε τους κανόνες υγιεινής μέσα στο σπίτι μας αλλά και έξω από αυτό.