Πυομήτρα: Η απειλή που μπορεί να σκοτώσει τη σκυλίτσα σου μέσα σε 48 ώρες

Η πυομήτρα αφορά συνήθως σκυλίτσες που δεν έχουν μπει στην αναπαραγωγική διαδικασία.

Εμφανίζεται, επίσης, σε αστείρωτες γάτες , χάμστερ , ινδικά χοιρίδια , κουνέλια και ferrets.

Δεν υπάρχει περιορισμός ηλικιών, αλλά η συνηθέστερη εκδήλωση της γίνεται σε σκυλίτσες που είναι 6 ετών και άνω.

Είναι κάτι παραπάνω από μία απλή μόλυνση της μήτρας

Κάποτε θεωρούνταν ως μία μόλυνση της μήτρας.

Τελευταία όμως, έχει αναγνωρισθεί ότι πρόκειται για μία ορμονική ανωμαλία με ή χωρίς την παρουσία δευτερεύουσας βακτηριδιακής λοίμωξης.

Αν δεν αντιμετωπισθεί έγκαιρα , θα αποτελέσει σοβαρή απειλή για τη ζωή της χνουδωτής σου συντρόφου.

Η εμφάνιση της πυομήτρας γίνεται συνήθως μετά την ολοκλήρωση ενός κύκλου οίστρου που δεν καταλήγει σε γονιμοποίηση των παραγόμενων ωαρίων.

Τα συμπτώματα της φαίνονται συνήθως 2-4 μήνες μετά τη λήξη του κύκλου.

Η κατάσταση αυτή οφείλεται στην παραγωγή επιπλέον ορμόνης προγεστερόνης ή στην υπερευαισθησία της μήτρας στην ορμόνη αυτή.

Κύστες αναπτύσσονται στα τοιχώματα της μήτρας και απελευθερώνουν μεγάλες ποσότητες υγρών μέσα της. Τα συσσωρευμένα αυτά υγρά μπορούν να προκαλέσουν μία δευτερεύουσα βακτηριδιακή μόλυνση.

Ανοικτή και κλειστή πυομήτρα

Το βάρος της μήτρας σε ένα μεσαίο σκυλί είναι κάποια γραμμάρια.

Όταν όμως εκδηλωθεί πυομήτρα, τότε μπορεί το βάρος της να αυξηθεί πολύ λόγω της υπερσυγκέντρωσης υγρών και νεκρών ιστών.

Κάποια στιγμή το υγρό αυτό ξεχειλίζει από τη μήτρα και μέσα από τον κόλπο της σκυλίτσας αποβάλλεται από το σώμα της.

Η φυσική και ανακλαστική της αντίδραση είναι να γλείψει την περιοχή θέλοντας να την καθαρίσει. Αυτό, όμως το ασταμάτητο γλείψιμο θα προκαλέσει επιπλέον βακτηρίδια , που μέσω του τραχήλου θα φθάσουν στη μήτρα.

Το σώμα της θα αντιδράσει σε αυτή τη δευτερεύουσα μόλυνση αυξάνοντας την παραγωγή υγρών , αλλά και λευκών αιμοσφαιρίων μέσα στη μήτρα. Τα υγρά αυτά συνεχίζουν να απορρέουν από τη μήτρα και να βγαίνουν έξω από το σώμα της σκυλίτσας μέσω του κόλπου.

Αυτή η κατάσταση ονομάζεται «ανοικτή πυομήτρα», διότι ο τράχηλος της είναι ανοικτός και επιτρέπει την απορροή των συσσωρευμένων εκκρίσεων από τον κόλπο.

Κάποια στιγμή, ο τράχηλος κλείνει και τα υγρά εγκλωβίζονται μέσα στη μήτρα της σκυλίτσας. Εντωμεταξύ , ο οργανισμός συνεχίζει την παραγωγή υγρών, καθώς και λευκών αιμοσφαιρίων .

Αυτή η διαδικασία έχει ως αποτέλεσμα τη διόγκωση της μήτρας. Η κατάσταση αυτή λέγεται «κλειστή πυομήτρα», διότι ο τράχηλος δεν επιτρέπει την αποπομπή των συσσωρευμένων εκκρίσεων , ώστε να εξέλθουν μέσω του κόλπου.

Στη χειρότερη περίπτωση, η μήτρα μπορεί να πάθει διάτρηση και να αδειάσει το περιεχόμενο της μέσα στην κοιλιακή χώρα.

Αν συμβεί αυτό , η σκυλίτσα  πεθαίνει συνήθως από σηπτική περιτονίτιδα με ή χωρίς οξεία νεφρική βλάβη , που προκαλείται από ουραιμική δηλητηρίαση μέσα σε 48 ώρες, ακόμα και αν υπάρξει άμεση ιατρική παρέμβαση.

Προφανώς , ο στόχος είναι να προλάβεις αυτή την άσχημη εξέλιξη πολύ πριν γίνει σοβαρή η κατάσταση.

Αν εξακριβώσεις νωρίς τα συμπτώματα , τότε θα σταματήσεις τις αρνητικές συνέπειες του φαινομένου αυτού , θεραπεύοντας το χνουδωτό φιλαράκι σου.

Συμπτώματα πυομήτρας

Αυτά περιλαμβάνουν λήθαργο , κατάθλιψη , πυρετό , ανορεξία , εμετό , εκτεταμένη δίψα , συχνή ούρηση , διογκωμένη κοιλιά (λόγω της διευρυμένης μήτρας), κολπικές εκκρίσεις και ασταμάτητο γλείψιμο της περιοχής.

Επίσης , παρατηρείται αδυναμία στήριξης των πίσω άκρων λόγω του μεγάλου βάρους της διογκωμένη μήτρας.

Είναι σημαντικό να θυμάσαι ότι τα συμπτώματα εμφανίζονται μετά το τέλος του κύκλου του οίστρου.

Συνεπώς, αν η σκυλίτσα σου πρόσφατα ολοκλήρωσε τον κύκλο της και διαπίστωσες κάποια τέτοια σημάδια , τότε επικοινώνησε άμεσα με τον κτηνίατρο σου.

Διάγνωση και θεραπεία της πυομήτρας

Η διάγνωση αυτής της επικίνδυνης κατάστασης γίνεται με μία εξέταση του τραχήλου και των κολπικών υγρών σε συνδυασμό με ακτινογραφία της περιοχής ή και υπέρηχο για να διαπιστωθεί το μέγεθος της μήτρας και να αποκλειστεί η εγκυμοσύνη.

Μία σκυλίτσα με πυομήτρα μπορεί να αναπτύξει τοξικότητα , άρα η έγκαιρη αντιμετώπιση είναι σημαντική για την επιτυχία της θεραπείας , ειδικά, όταν ο τράχηλος είναι κλειστός.

Η παραδοσιακή θεραπεία είναι η στείρωση. Αν επιθυμείς να συμμετάσχει η σκυλίτσα σου στην αναπαραγωγική διαδικασία υπάρχουν άλλες επιλογές , αλλά ενέχουν περισσότερους κινδύνους για την τετράποδη σύντροφο σου.

Εκτός από την άντληση των υγρών μέσα από τη μήτρα , χορηγείται ταυτόχρονα αντιβίωση για την αντιμετώπιση της απειλητικής αυτής μόλυνσης.

Η μήτρα και οι γύρω περιοχές της υποβάλλονται σε αναρρόφηση των υγρών και του πύον , ώστε να επιταχυνθεί η θεραπεία.

Στην περίπτωση «ανοικτής πυομήτρας» , χορηγείται προσταγλανδίνη για να ελεγχθεί η παραγωγή λευκών αιμοσφαιρίων , να ρυθμιστεί η παραγωγή των ορμονών και να δημιουργηθούν συσπάσεις της μήτρας για να βοηθηθεί η εκροή των συσσωρευμένων υγρών.

Επίλογος

Από τη στιγμή που το φαινόμενο αυτό εμφανίζεται σε μεσήλικες ή πιο ηλικιωμένες σκυλίτσες που δεν έχουν μπει ακόμα στην αναπαραγωγική διαδικασία, είναι λογικό να επιθυμείς να προλάβεις την εκδήλωση της πυομήτρας , στειρώνοντας την τριχωτή σου σύντροφο.

Μέχρι τώρα , ο καρκίνος του μαστού είχε χαρακτηριστεί  ως ο κυριότερος λόγος για τη στείρωση ενός θηλυκού σκύλου. Ίσως η επικινδυνότητα της πυομήτρας την καταστήσει ως πρώτη αιτία για την επέμβαση στη γενετήσια δομή των οργάνων του.

Αλλά, και αν ακόμα η σκυλίτσα σου έχει πάθει πυομήτρα, μην καθυστερήσεις τη στείρωση της, για να μην ξαναπεράσει τα βάσανα του επικίνδυνου, αλλά και συνάμα θανατηφόρου αυτού φαινομένου.