Θηλώματα στον σκύλο: Όλα όσα πρέπει να γνωρίζεις

Έχεις προσέξει ποτέ κάποιο αφύσικο εξόγκωμα πάνω στο πέλμα του σκύλου σου;

Ή κάτι αντίστοιχο σε κόκκινο χρώμα πάνω στο ρύγχος του;

Αν ναι, τότε είναι πιθανό το φιλαράκι σου να έχει κάποια θηλώματα επάνω στο σώμα του.

Πρόκειται για μικρά ογκίδια που αναφύονται πάνω στα χείλη των σκύλων ή μέσα στο στόμα ή κάποιες φορές πάνω στα βλέφαρα, στα πέλματα ή μέσα στον λαιμό τους.

Συνήθως είναι ακίνδυνα και δεν συνιστούν απειλή για την υγεία του κολλητού σου.
Συναντώνται συχνότερα στους νεαρούς σκύλους και οι καλοήθεις αυτοί όγκοι μπορούν δευτερευόντως να οδηγήσουν σε φλεγμονές, αν μολυνθούν.

Παρακάτω θα αναφέρουμε όλα όσα πρέπει να ξέρεις για τα θηλώματα στους σκύλους, όπως τον εντοπισμό τους, τη θεραπεία τους, καθώς και την προληπτική τους αποτροπή.

Ποια μορφή έχουν τα σκυλοθηλώματα;

Οι δερματικές αυτές ανωμαλίες μπορεί εύκολα να εντοπιστούν. Μοιάζουν με μικροσκοπικό ανθρώπινο εγκέφαλο ή μικρό κουνουπίδι, είναι σκούρα στο χρώμα και το σχήμα τους ποικίλλει από στρογγυλό, ωοειδές ή και ακανόνιστο.

Σύμφωνα με τη Dr. Linda Simon, κτηνίατρο της οργάνωσης «Senior Tail Waggers», τα θηλώματα αυτά δεν προκαλούν πόνο ή δυσφορία στους σκύλους.

«Ωστόσο, αν το θήλωμα τριφθεί επάνω σε κάποιο αντικείμενο, μπορεί να αιμορραγήσει και να μολυνθεί», λέει η ίδια. «Μέχρι να θεραπευθεί θα δημιουργήσει κάποιον εκνευρισμό στον σκύλο.

Αν το θήλωμα αναπτυχθεί σε μια περιοχή του σώματος με διαρκή κίνδυνο να χτυπηθεί πάνω σε κάποιο αντικείμενο, τότε μπορεί να διαρραγεί και να αιμορραγήσει.

Αν σχηματισθεί μέσα στο στόμα του σκύλου, ίσως προκληθεί δυσοσμία και δυσκολία στο τάισμα, στην αναπνοή και την κατάποση», συμπληρώνει η ίδια.

Τι προκαλεί την εμφάνιση των θηλωμάτων;

Ο ιός CPV (Canine Papilloma Virus) είναι ένας πολύ μεταδοτικός ιός που μολύνει τους σκύλους μέσω της άμεσης επαφής, όπως το γλείψιμο ή την πόση του νερού μέσα από ένα κοινό πιάτο που χρησιμοποίησε ο μολυσμένος σκύλος.

Ο CPV μπορεί να εισέλθει στο στόμα μέσα από ένα δερματικό σκίσιμο, όπως το κόψιμο ή από κάποιο μαλακό και υγρό κομμάτι δέρματος (βλεννογόνος μεμβράνη) μέσα στο στόμα του σκύλου.

Επίσης, μπορεί να μεταδοθεί μέσω των ψύλλων, των τσιμπουριών ή των τσιμπημάτων από κουνούπια.

Μόλις ο ιός εισβάλλει στο σώμα του σκύλου έχει μια περίοδο επώασης μέχρι και 2 μήνες, προτού εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα.

Όταν εμφανιστούν τα θηλώματα, η ταχύτητα εξάπλωσης και ο όγκος τους αυξάνονται γρήγορα μέσα σε διάστημα λίγων εβδομάδων.

Κάθε σκύλος μπορεί να εκδηλώσει τον ιό των θηλωμάτων, όμως αυτά συνήθως εμφανίζονται σε σκύλους μικρότερους των 2 ετών, διότι το ανοσοποιητικό τους σύστημα δεν έχει αναπτυχθεί πλήρως.

Οι μεγαλύτεροι σκύλοι που έχουν ώριμο ανοσοποιητικό σύστημα μπορούν να πολεμήσουν τον CPV, προτού αυτός οδηγήσει στην εμφάνιση δερματικών μορφωμάτων.

Τα θηλώματα, επίσης, εμφανίζονται σε σκύλους που κινούνται πολλή ώρα κοντά σε άλλους, αλλά και σε ανοσοκατασταλμένους σκύλους.

Κάποιες ράτσες έχουν δυνητικά μεγαλύτερο κίνδυνο εκδήλωσης του ιού,  όπως τα Cocker Spaniels, τα Miniature Schnauzers, τα Pugs και τα Shar-Peis.

Μόλις κάποιος σκύλος μολυνθεί από τον CPV, μπορεί αμέσως να τον μεταδώσει στους άλλους ομοφύλους του, όχι όμως στον άνθρωπο ή σε άλλο είδος ζώου.

Πώς γίνεται η διάγνωση του CPV;

Ο κτηνίατρος είναι δυνατόν να επιβεβαιώσει την ύπαρξη του ιού στηριζόμενος στη φυσική εμφάνιση και εξέταση του σκύλου.

Αν παραδόξως δεν έχει σαφές συμπέρασμα, τότε μπορεί να προβεί στην αναρρόφηση υγρού με σύριγγα.

Μικρή ποσότητα υγρού ή ιστού αναρροφάται από τον όγκο με βελόνα, ώστε να εξεταστεί κάτω από το μικροσκόπιο.

Ο κτηνίατρος θα ψάξει για οποιαδήποτε κυτταρική αλλαγή ή ανωμαλία. Σε σοβαρές περιπτώσεις θα κάνει βιοψία και θα αφαιρέσει ένα τμήμα ή όλον τον όγκο, ώστε να εξεταστεί μικροσκοπικά.

Πώς θεραπεύονται τα θηλώματα;

Στις περισσότερες περιπτώσεις δε χρειάζεται κτηνιατρική επίσκεψη, όμως καλό είναι να υπάρχει παρακολούθηση.

Εκτός και αν υπάρξει ερεθισμός, μόλυνση ή δυσφορία του σκύλου, τα θηλώματα δεν χρειάζονται τυπική θεραπεία.

Υπάρχει συνήθως ο φυσικός τους εκφυλισμός μετά από 6-8 εβδομάδες, καθώς το ανοσοποιητικό σύστημα του σκύλου προσαρμόζεται στην καταπολέμηση τους.               

Αν απαιτηθεί ιατρική παρέμβαση, μια χειρουργική επέμβαση για τη διάλυση τους με ιατρικό εργαλείο θα ενεργοποιήσει το ανοσοποιητικό του σύστημα για να παλέψει τον ιό CPV.

Ο σκύλος θα ναρκωθεί κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας και οι πληγές του θα ιαθούν μέσα σε λίγες εβδομάδες.

Άλλες επιλογές είναι η αφαίρεση των όγκων με το νυστέρι ή με τη ψύξη τους, όμως αυτό γίνεται σπάνια.

Ανάρρωση και φροντίδα

Το πιο σημαντικό από όλα είναι η αποτροπή του σκύλου σου από το γλείψιμο, το ξύσιμο και το δάγκωμα των θηλωμάτων που είναι πάνω στο δέρμα του.

Κάθε επαφή μαζί τους μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή, μόλυνση, αιμορραγία και περαιτέρω δυσφορία στο φιλαράκι σου.

Αν υπάρξει ιατρική παρέμβαση, η  τομή στο σημείο αφαίρεσης πρέπει να μείνει καθαρή και αποστειρωμένη.

Πρόληψη

Οι σκύλοι αποκτούν τα θηλώματα  μέσω της επαφής με άλλους μολυσμένους από τον ιό CPV σκύλους, είτε στο πάρκο, είτε στον χώρο περιποίησης και grooming ή ακόμα και από κάποιον σκύλο συγκάτοικο τους.

Κυριολεκτικά το μόνο μέτρο πρόληψης που υπάρχει απέναντι στον ιό των θηλωμάτων είναι η διαφύλαξη του κολλητού σου από ενδεχόμενες εστίες μόλυνσης.

Πλύνε καλά τα αντικείμενα του ύπνου του, τα παιχνίδια, τα μπολ φαγητού και νερού και κράτησε τον μακριά από σκύλους που υποπτεύεσαι ή γνωρίζεις ότι κουβαλούν μέσα τους τον ιό.

Επίλογος

Είναι φυσιολογικό για κάποιον σκυλογονέα να ανησυχήσει, όταν εντοπίσει κάποιο μυστηριώδες εξόγκωμα στο δέρμα του τριχωτού του φίλου.

Όμως, στην περίπτωση των θηλωμάτων πρέπει να ξέρεις ότι σπάνια θα πάθει κάποια βλάβη το φιλαράκι σου, διότι είναι μια  κοινή περίπτωση δερματικών μορφωμάτων που η αυτοίαση θα τα εξαφανίσει.

Με κατάλληλη φροντίδα για την ανάρρωση του, ο κολλητός σου θα επιστρέψει στην κανονικότητα του και ανέμελος θα ξανατρέξει πάλι στο αγαπημένο του πάρκο, όπου θα συναντήσει ξανά την παλιοπαρέα του.