Ερλιχίωση και σκύλος: Συμπτώματα, διάγνωση και πρόληψη αυτής της μόλυνσης

Όλοι οι σκυλογονείς είχαν κάποτε τη δυσάρεστη εμπειρία της ανακάλυψης ενός τουλάχιστον τσιμπουριού πάνω στο σώμα του τριχωτού τους παιδιού.

Εκτός της ανατριχιαστικής πλευράς αυτού του ευρήματος, τα τσιμπούρια κουβαλούν και διαδίδουν πολλές ασθένειες στα φιλαράκια μας και όχι μόνο.

Η ερλιχίωση είναι ο κύριος αντιπρόσωπος αυτών των μολύνσεων με παγκόσμια μάλιστα απήχηση.

Τα συμπτώματά της κυμαίνονται από ήπια ως σοβαρά και οι πολύτιμοι σύντροφοι μας μπορεί να την κουβαλάνε για χρόνια.

Παρακάτω, θα εμβαθύνουμε στις αιτίες, τα συμπτώματα, τη διάγνωση και την πρόληψη αυτής της βακτηριακής λοίμωξης:

Αίτια εμφάνισης της ερλιχίωσης

Η κατάσταση αυτή προκαλείται από ένα βακτήριο που ονομάζεται Ερλίχια. Διαδίδεται στους σκύλους μας από το δάγκωμα των τσιμπουριών, από τα οποία ο κυριότερος φορέας της είναι το καφέ τσιμπούρι, αλλά και από άλλα είδη, όπως το Lomé star, το Deer tick κ.ά.

Όλοι οι σκύλοι, καθαρόαιμες και ημίαιμες φυλές μπορούν να προσβληθούν από αυτό το βακτήριο, ενώ η σοβαρότητα της μόλυνσης δεν είναι δεδομένη και διαφέρει ανάμεσα τους.

 Συμπτώματα της ερλιχίωσης

Αυτό το βακτήριο μολύνει τα λευκά αιμοσφαίρια του αίματος προκαλώντας διάφορα συμπτώματα, τα οποία γίνονται αισθητά περίπου 1 - 4 εβδομάδες μετά το δάγκωμα του τσιμπουριού.

Η ασθένεια έχει 3 στάδια :

• την οξεία μορφή

• την υποκλινική

• τη χρόνια

Κάποιοι σκύλοι που μολύνονται δεν αρρωσταίνουν ποτέ, ενώ άλλοι μπορεί και να πεθάνουν. Ακόμα δεν είναι γνωστό γιατί κάποιοι αρρωσταίνουν σοβαρά, ενώ άλλοι έχουν ήπια συμπτώματα.

Η οξεία φάση της ερλιχίωσης εμφανίζεται 1 - 4 εβδομάδες μετά την προσβολή του οργανισμού από το μολυσμένο τσιμπούρι. Κάποιοι σκύλοι ξεμπερδεύουν από τη μόλυνση σε αυτό το στάδιο, ενώ άλλοι προχωρούν στα επόμενα.

Εδώ θα δεις :

•Πυρετό

• Ανορεξία

• Λήθαργο

• Χωλότητα με δύσκαμπτο βάδισμα

• Πρησμένους λεμφαδένες

• Απώλεια βάρους

• Εμετό και διάρροια

• Ρινορραγίες, μώλωπες και χλωμά ούλα

• Νευρολογικές ανωμαλίες ( επιληψία, ακανόνιστο βάδισμα, κλίση του κεφαλιού)

Στο υποκλινικό στάδιο ο κολλητός σου μπορεί να βρίσκεται εκεί για μήνες ή και χρόνια.

Επίσης κάποιοι σκύλοι ξεφορτώνονται τη μόλυνση σε αυτήν τη φάση ή μπορεί να παραμείνουν για μήνες ή χρόνια σε αυτήν ή να μεταβούν στην επόμενη.

Εδώ οι σκύλοι:

• Δεν έχουν κάποια εξωτερικά σημάδια της ασθένειας.

• Κάποιοι από αυτούς έχουν χαμηλό αριθμό αιμοπεταλίων.

Το χρόνιο στάδιο μπορεί να διαρκέσει για μήνες ή χρόνια και, όπως προαναφέραμε ,μπορεί να εμφανιστεί σε όλες τις φυλές σκύλων, όμως αυτές με τη συχνότερη εμφάνιση είναι ο Γερμανικός Ποιμενικός, το Σιβηριανό Χάσκυ και το Βέλγικο Μαλινουά.

Τα σημάδια μοιάζουν με αυτά της οξείας φάσης, όμως σε μεγαλύτερη ένταση ανάλογα με τα προσβληθέντα όργανα του σκύλου.

• Πυρετός

• Λήθαργος

• Ανορεξία

• Χωλότητα

• Πρησμένοι λεμφαδένες

• Συστημικές ασθένειες ( Νεφρική ανεπάρκεια, Ηπατική ανεπάρκεια, Πνευμονία)

• Αιμορραγικές διαταραχές

• Νευρολογικές ανωμαλίες

Διάγνωση της ερλιχίωσης

Η διάγνωση της νόσου είναι μια ύπουλη διαδικασία, διότι ο σκύλος σου μπορεί να είναι θετικός για χρόνια μετά το δάγκωμα του τσιμπουριού. Συνεπώς, ένα θετικό αποτέλεσμα μπορεί να σημαίνει την έκθεση στην ασθένεια σε κάποιον βαθμό, χωρίς όμως η μόλυνση να είναι ενεργή εκείνη τη στιγμή.

Εκτός από την εξέταση του οργανισμού του κολλητού σου, ψάχνουμε για κλινικά σημάδια και διαταραχές στα εργαστηριακά αιματολογικά τεστ, ώστε να έχουμε την οριστική διάγνωση.

Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι διάγνωσης αυτής της μόλυνσης.

Μία αιμοληψία μπορεί να μας δείξει αν υπάρχουν αντισώματα ερλίχιας στον οργανισμό του συντρόφου σου.

Τα αντισώματα αυτά είναι πρωτεΐνες που παράγει ο οργανισμός, για να αντισταθεί στη μόλυνση. Το τεστ αντισωμάτων μάς  λέει αν το φιλαράκι μας έχει εκτεθεί στο βακτήριο της ερλίχιας, όχι όμως αν υφίσταται ενεργά η μόλυνση.

Αν ο κολλητός σου εμφανίζει κλινικά σημάδια της ερλιχίωσης και το τεστ είναι θετικό, τότε απαιτούνται περαιτέρω εξετάσεις για να διασαφηνιστεί αν αυτά τα ευρήματα θετικοποιούν ενεργή μόλυνση.

Οι εργαστηριακές εξετάσεις θα μας δείξουν τον τύπο και την ποσότητα των αντισωμάτων. Αυτό μας βοηθάει στη διαλεύκανση της ύπαρξης ενεργούς μόλυνσης.

Ίσως χρειαστούν 2 τεστ με διαφορά λίγων εβδομάδων για να διαπιστώσουμε αν έχει αλλάξει το επίπεδο των αντισωμάτων.

Αν ο αριθμός τους αυξάνεται, ίσως  πρόκειται για λοίμωξη. Ενώ, αν παραμένει ίδιος ή μειώνεται, μάλλον παρήλθε το πρόβλημα.

Πρόληψη της ασθένειας

Λόγω της μετάδοσής της από το δάγκωμα του τσιμπουριού, η επιτυχής πρόληψη συνίσταται στη σωστή και έγκαιρη αντιπαρασιτική προστασία του σκύλου σου.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι αντιπαρασιτικής προστασίας είτε πάνω στο δέρμα (αμπούλες, περιλαίμια ή spray )ή με πρόσληψη από το στόμα, οι οποίοι πρέπει να τηρούνται εντός του προτεινόμενου χρονοδιαγράμματος χορήγησης (συνήθως σε μηνιαία βάση), αν θέλουμε να έχουμε το βέλτιστο αποτέλεσμα στην προφύλαξη του πολύτιμου συντρόφου μας.

 Μπορούν να κολλήσουν οι άνθρωποι την ασθένεια;

Ναι, μπορούν να μολυνθούν οι άνθρωποι από το βακτήριο της ερλίχιας, όχι όμως από τον σκύλο τους. Μόνο αν το μολυσμένο τσιμπούρι δαγκώσει τον άνθρωπο, αυτός θα γίνει φορέας της νόσου.

Ωστόσο, αν ο κολλητός σου βγει θετικός στο τεστ της ερλίχιας, αυτόματα καταλαβαίνεις ότι κοντά στην περιοχή σου κυκλοφορούν μολυσμένα τσιμπούρια.

Σιγουρέψου ότι ελέγχεις συχνά και σωστά το φιλαράκι σου για ύπαρξη τσιμπουριών επάνω του αλλά καλό να ελέγχεις και την οικογένειά σου.

Επικοινώνησε με τον γιατρό σου, αν σε δάγκωσε κάποιο τσιμπούρι ή έχεις κάποιο σύμπτωμα μετά από δάγκωμα.