Τα 7 συμπτώματα της βορελίωσης (νόσος του Lyme)

Η νόσος του Lyme προκαλείται από το βακτήριο Borrelia Burgdofteria.

Οι σκύλοι προσβάλλονται, αν μολυνθούν από κάποιο τσιμπούρι που μεταφέρει αυτό το βακτήριο.

Ενώ 4 τύποι τσιμπουριών μεταδίδουν τη βορελίωση, εντούτοις οι περισσότερες μολύνσεις προέρχονται από τα μικροσκοπικά μαυροπόδαρα τσιμπούρια.

Αν το φιλαράκι σου ξοδεύει αρκετό χρόνο σε περιοχές με πολλά χόρτα, ξύλα ή βάλτους, τότε είναι πολύ πιθανό να φέρνει επάνω του από 1-2 τσιμπούρια.

Οι περισσότεροι σκύλοι δε δείχνουν σημάδια της μόλυνσης.

Σε περιοχές όπου η νόσος του Lyme ευδοκιμεί, οι κτηνίατροι ελέγχουν διεξοδικά, ακόμα και τους υγιείς σκύλους.

Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό οροθετικών σκύλων, δηλ. αυτών που έχουν αναπτύξει αντισώματα της ασθένειας, λόγω του ότι έχουν εκτεθεί στη νόσο.

Ωστόσο, συνήθως δεν εμφανίζουν κλινικά συμπτώματα της πάθησης.

Σε κάποιες περιοχές των ΗΠΑ, η πλειοψηφία των υγιών σκύλων φέρει πολλά αντισώματα της βορελίωσης, κάτι που σημαίνει ότι έχουν μολυνθεί από το βακτήριο Borrelia, ωστόσο δεν έχουν νοσήσει.

Οι οργανισμοί τους έφτιαξαν μια επιτυχή ανοσοποιητική αντίδραση και απέβαλαν τους παθογόνους παράγοντες, πριν προκαλέσουν σημαντική βλάβη.

Θα ήταν συνετό να ψάχνουμε τα φιλαράκια για ασθένειες που σχετίζονται με τα τσιμπούρια (ερλιχίωση, νόσος του Lyme κ.α), κάθε 6μηνο ή 1 χρόνο.

Με ειδικά τεστ, όπως τα 4DX, μπορούν οι κτηνίατροι να ανιχνεύσουν τη διροφιλάρια, τη βορελίωση και 2 στελέχη της ερλίχιας και του αναπλάσματος.

Ωστόσο, αν ο σκύλος βρεθεί θετικός, δε σημαίνει ότι αυτόματα πρέπει να πάρει αντιβίωση. Σίγουρα, όμως έχει εκτεθεί στο μολυσματικό βακτήριο.

Το επόμενο βήμα είναι να ελεγχθεί για μόλυνση με ένα ποσοτικό τεστ QC6, όπου έτσι θα φανεί αν έχει προσβληθεί από τη νόσο.

Πάνω από 90% των σκύλων που ανιχνεύθηκαν θετικοί από ένα τεστ 4DX, συνήθως δε χρειάζονται θεραπεία.

Ποιά είναι τα συμπτώματα της νόσου του Lyme;

Στο 5-10% των σκύλων που εμφανίζουν συμπτώματα της νόσου του Lyme, αφού μολυνθούν από το βακτήριο Borrelia burgdorferi, μπορεί να αναπτύξουν αρθρίτιδα Lyme, αν η άμεση θεραπεία δεν είναι επιτυχής.

Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• Λήθαργο
• Κούτσεμα σε 1 ή παραπάνω πόδια
• Πυρετό
• Πρησμένες αρθρώσεις
• Πρησμένους λεμφαδένες
• Ανορεξία
• Μειωμένη δίψα

Κάποιες περιπτώσεις σκύλων με αρθρίτιδα Lyme μπορούν να ανταποκριθούν σε αντιβιοτική θεραπεία.

Ωστόσο, μπορεί να προκύψει παράλυση του προσώπου, καθώς και επιληπτικές κρίσεις, αν η νόσος επηρεάσει το νευρικό σύστημα.

Επίσης, υπάρχει και μία πιο σοβαρή μορφή της νόσου του Lyme που ονομάζεταιLyme nephritis και επηρεάζει τα νεφρά.

Μπορεί να αποβεί θανατηφόρα, ενώ εμφανίζεται αρκετά σπανιότερα συγκριτικά με τη Lyme αρθρίτιδα.

Το περιοδικό Whole Dog Journal επισημαίνει:

"Οι σκύλοι που νοσούν από Lyme nephritis, ίσως εμφανίσουν διαχρονικό ιστορικό απώλειας βάρους, ληθάργου, εμετών και ανορεξίας.

Η ποσότητα του νερού που καταναλώνουν αυξάνεται σε 1 περίοδο 1-2 εβδομάδων και ουρούν πολύ συχνότερα.

Σε ανώτερα στάδια, οι σκύλοι αναπτύσσουν οιδήματα στα πόδια τους.

Η Lyme nephritis είναι μία κατάσταση που δεν έχει γίνει ακόμα απόλυτα κατανοητή.

Υπάρχει η υποψία ότι σε μία γενναία προσπάθεια απομάκρυνσης του βακτηρίου B. burgdorferi από τον οργανισμό του σκύλου, το ανοσοποιητικό σύστημα προκαλεί ανεπανόρθωτη βλάβη στα νεφρά."

Η θεραπεία αυτής της κατάστασης απαιτεί κανονικά νοσηλεία, ενώ οι σκύλοι με Lyme αρθρίτιδα βελτιώνονται συνήθως γρήγορα με αντιβιοτική θεραπεία.

Ωστόσο, κάποια βακτήρια Lyme μπορούν να αποφύγουν το ανοσοποιητικό σύστημα του σκύλου και να επιμένουν στις επιθέσεις τους, ακόμα και μετά από θεραπευτική αγωγή, προκαλώντας επαναλαμβανόμενα συμπτώματα.

Αυτά τα βακτήρια λειτουργούν σαν κύτταρα που διαιρούνται αργά ή καθόλου και ονομάζονται "επίμονα" κύτταρα.

Αυτά τα κύτταρα εμφανίζονται, κατά τη διάρκεια περιόδων πρόσληψης φτωχών θρεπτικών συστατικών στον οργανισμό ή άγχους και αντιστέκονται ιδιάτερα στη λήψη αντιβιοτικής θεραπείας.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, συγκεκριμένα αιθέρια έλαια μπορεί να λειτουργήσουν καλύτερα από τα φάρμακα, βοηθώντας στην απομάκρυνση των επίμονων αυτών μορφών βακτηρίων.

Προφανώς, η έγκαιρη ανίχνευση μολύνσεων με αχνά κλινικά συμπτώματα είναι ο καλύτερος τρόπος πρόληψης των μακροχρόνιων συνεπειών, περιλαμβανομένων της Lyme αρθρίτιδας και της Lyme νεφρίτιδας.

Για αυτόν τον λόγο, οι συχνές εξετάσεις έγκαιρης διάγνωσης είναι απαραίτητες.

Χρειάζονται αρκετές ώρες τα τσιμπούρια για να μεταδώσουν τη νόσο του Lyme

Τα τσιμπούρια μπορούν να μεταδώσουν, όχι μόνο τη βορελίωση, αλλά και άλλες ασθένειες που οφείλονται σε αυτά.

Το περιοδικό, Whole Dog Journal, αναφέρει:

"Όταν 1 τσιμπούρι κολλήσει επάνω στον σκύλο, χρειάζεται περίπου από μισή ως 2 ώρες να περπατήσει πάνω στον ξενιστή του, ώστε να βρει το τέλειο σημείο για να ρουφήξει τα γεύματά του."

Αυτό σημαίνει, ότι αν είσαι σχολαστικός στον έλεγχο του κολλητού σου για την ύπαρξη τσιμπουριών, μετά το τέλος της εξόδου του από το σπίτι, τότε μπορείς να τα εντοπίσεις και να τα αφαιρέσεις προσεκτικά, πριν το φιλαράκι σου υποστεί κάποια σημαντική βλάβη.

Η πρόληψη είναι επίσης σημαντική.

Χρησιμοποίησε αντιπαρασιτικά περιλαίμια, αμπούλες και spray, ώστε να απωθήσεις τους ανεπιθύμητους εισβολείς στο σώμα του σκύλου σου.