Μία ύπουλη κατάσταση που μπορεί να βλάψει το κατοικίδιο σου (Μέρος 1ο)

Όταν βάζεις 1 κατοικίδιο ζώο στο νοικοκυριό σου, κάνεις τα πάντα για να το διατηρείς υγιή και ευτυχισμένο.

Διαλέγεις θρεπτικές τροφές, προγραμματίζεις τακτικά ραντεβού στον κτηνίατρο και του προσφέρεις 1 σπίτι γεμάτο αγάπη.

Τι γίνεται, όμως, αν κάτι βλαβερό κτίζεται αθόρυβα και σταθερά μέσα στο σώμα του, κάτι που εσύ δε μπορείς να δεις ή να προβλέψεις, πριν είναι αργά;

Η συσσώρευση Χαλκου στο ήπαρ (CSD), γνωστή και ως Copper-associated hepatopathy, είναι 1 τέτοια περίπτωση.

Αν και θεωρείται σπάνια, αυτή η θανατηφόρα διαταραχή, διαγνώσκεται τώρα με αυξημένη συχνότητα, τόσο στους σκύλους, όσο και στις γάτες.

Επηρεάζει απευθείας το συκώτι και τα πρώιμα συμπτώματα είναι συνήθως ανεπαίσθητα ή λανθασμένα προς άλλες κοινές παθήσεις.

Χωρίς έγκαιρη διάγνωση και κατάλληλη θεραπεία η CSD μπορεί να προκαλέσει σοβαρή ηπατική βλάβη και γρήγορα θα επέλθει ανεπάρκεια στη λειτουργία αυτού του ζωτικού οργάνου.

Τι είναι η CSD;

Ο χαλκός είναι 1 ιχνοστοιχείο που παίζει σημαντικό ρόλο στην υγεία του κατοικιδίου σου.

Υποστηρίζει 1 ευρεία γκάμα λειτουργιών, μεταξύ των οποίων και τη δημιουργία κυττάρων ερυθρών αιμοσφαιρίων, τη διατήρηση σωστού ανοσοποιητικού συστήματος και την καλή λειτουργία των ενζύμων που εμπλέκονται στον μεταβολισμό.

Το κατοικίδιο σου απορροφάει χαλκό από το φαγητό και το ήπαρ βοηθάει τη ρύθμιση της ισορροπίας, αποθηκεύοντας ότι είναι απαραίτητο και διώχνοντας τα άχρηστα συστατικά.

Ωστόσο, στα κατοικίδια που μολύνονται από την CSD, αυτή η διαδικασία δυσλειτουργεί.

Το συκώτι καθίσταται ανίκανο να αποβάλλει τον περίσσιο χαλκό, με αποτέλεσμα αυτός να συγκεντρώνεται μέσα στα ηπατικά κύτταρα σε τοξικά επίπεδα.

Με τον καιρό, αυτή η συσσώρευση οδηγεί σε φλεγμονή, ουλές και ανήκεστο ηπατική βλάβη (κίρρωση του ήπατος).

Ενώ ο χαλκός, είναι σημαντικός σε μικρές ποσότητες, η υπερδοσολογία είναι επικίνδυνη.

Τα τοξικά αποτελέσματα του αποθηκευμένου χαλκού, αρχίζουν σταδιακά να φαίνονται, ενώ ενισχύονται προοδευτικά., μέχρι η βλάβη στο ήπαρ να γίνει σοβαρή.

Γιατί η CSD εμφανίζεται όλο και πιο συχνά;

Ποια κατοικίδια διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης της CSD;

Η CSD μπορεί να επηρεάσει κάθε σκύλο ή γάτα, ανεξάρτητα από την ηλικία και τη φυλή τους.

Ωστόσο, κάποια κατοικίδια έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες ανάπτυξης της πάθησης, λόγω γενετικών ή περιβαντολλογικών παραγόντων.

Στους σκύλους, αυτή η πάθηση συνδέεται συνήθως με κληρονομικές γενετικές μεταλλάξεις που προσβάλλουν την ικανότητα του ήπατος να αποβάλλει τον χαλκό.

Οι ράτσες που έχουν τη μεγαλύτερη προδιάθεση, είναι:

• Doberman Pinschers
• Labrador Retrievers
• Dalmatians
• West Highland White Terriers
• Welsh Corgis
• American Cocker Spaniels
• English Springer Spaniels

Αυτές οι φυλές, ενδέχεται να εμφανίσουν τη CSD σε νεαρή ηλικία, πολλές φορές προτού να φανούν κάποια σημάδια.

Είναι σημαντικό για τους σκυλογονείς αυτών των φυλών, να είναι ενημερωμένοι για τους κινδύνους και να συμβουλευτούν τον κτηνίατρο τους, ώστε να κάνουν προληπτικούς ελέγχους.

Στις γάτες, η CSD δεν είναι τόσο κατανοητή, αλλά είναι καταγεγραμμένη τόσο σε πρωταρχικές, όσο και σε δευτερεύουσες μορφές. Οι πρωταρχικές περιπτώσεις, μπορεί να οφείλονται σε διατροφικούς γενετικούς παράγοντες, ενώ οι δευτερεύουσες περιπτώσεις αναπτύσσονται συνήθως σαν αποτέλεσμα άλλων ηπατικών καταστάσεων, όπως όταν φράζουν οι χοληφόροι πόροι ή σε χρόνιες ηπατίτιδες. Σε αντίθεση με τους σκύλους, καμμία συγκεκριμένη φυλή ή φύλο δεν έχουν επαρκώς συσχετιστεί με τη συσσώρευση του χαλκού στο συκώτι της γάτας. Ωστόσο, γάτες με ηπατικά προβλήματα κάθε είδους, θα πρέπει να παρακολουθούνται προσεκτικά για σημάδια CSD. Συνεχίζεται.........