Λαμπραντόρ: Η ιστορία, τα χαρακτηριστικά και οι λόγοι που τον καθιστούν το διασημότερο τετράποδο φίλο μας (Μέρος 1ο)

Το λαμπραντόρ αποτελεί τον αγαπημένο σκύλο που κάθε οικογένεια επιθυμεί να έχει.

Η πιο δημοφιλής ράτσα σκύλου παγκοσμίως για 28 συναπτά έτη, σύμφωνα με τον οργανισμό American Kennel Club, είναι η αυτού μεγαλειότης «Labrador retriever».

Στις ΗΠΑ το έτος 2018 αγοράστηκαν 580.900 κουτάβια καθαρόαιμων φυλών.

Τα 88.175 από αυτά που καταγράφηκαν στα μητρώα του παραπάνω οργανισμού ήταν Labrador retrievers.

Διαβάζοντας τα στοιχεία αυτά σε συνδυασμό με την πρόσφατη προβολή της ταινίας «Marley and me» όπου πρωταγωνιστούν ο Owen Wilson και η Jennifer Aniston μαζί με ένα αξιολάτρευτο μπεζ Labrador τον Marley, δεν άργησα να καταλάβω γιατί αυτή η φυλή σκύλου απολαμβάνει των πρωτιά δημοφιλίας παγκοσμίως για 28 συνεχόμενα χρόνια.

Γνωριμία με την ράτσα

Αν και το όνομα παραπέμπει στην καταγωγή τους από την περιοχή Labrador της Β.Αμερικής, εντούτοις προέρχονται από το διπλανό νησί της Νέας Γης.

Από το ίδιο μέρος κατάγονται και τα γιγαντόσωμα Newfounlands ή σκυλιά της Νέας Γης.

Κοινός πρόγονος και των 2 φυλών είναι τα St. John’s water dogs.

Πρόκειται για σκυλιά που έφεραν μαζί τους Εγγλέζοι ψαράδες που αποίκησαν το νησί αυτό γύρω στον 18ο αιώνα.

Λόγω της εξαιρετικά δυσχερούς διαβίωσης σε αυτές τις καιρικές συνθήκες ψύχους, τα πιο μεγαλόσωμα από τα σκυλιά των αποίκων αναπαρήχθησαν με σκοπό να εκτελούν εργασίες μεταφοράς ανθρώπων και φορτίων πάνω σε έλκηθρα στις χιονισμένες περιοχές του νησιού. Συνεπώς έπρεπε να είναι δυνατά και ανθεκτικά προκειμένου να εκτελούν τις καθημερινές δραστηριότητες τους.

Τα πιο μικρόσωμα από τα νεοφερμένα σκυλιά των αποίκων αναπαρήχθησαν με σκοπό να βουτούν στην παγωμένη θάλασσα προκειμένου να ξεσκαλώνουν δίχτυα από τον βυθό και τα βράχια ή να φέρνουν πίσω ψάρια που ξεγλίστρησαν από αυτά.

Είχαν κοντό, πυκνό αδιάβροχο και λιπαρό τρίχωμα που βοήθησε στη γρήγορη προσαρμογή τους στις δύσκολες καιρικές συνθήκες τόσο μέσα όσο και έξω από το νερό.

Η πρώτη φωτογραφία που έχουμε για τον πρόγονο των Labrador ανήκει σε ένα θηλυκό που ονομαζόταν «Nell» και εισήχθη στην Αγγλία τον 19ο αιώνα. (Bλέπε φωτογραφία)

Παρόλο που είχε άσπρα σημάδια ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών της, διακρίνεται καθαρά στο πρόσωπο και στο σχήμα των αυτιών της ,στο πυκνό και κοντό τρίχωμα της και στο φινετσάτο κορμί της ότι είναι ο πρόγονος της δημοφιλέστερης παγκοσμίως ράτσας σκύλων για πολλά χρόνια.

Η φυλή των St John’s water dogs είχε λευκά σημάδια όχι μόνο στα δάχτυλα των ποδιών αλλά και στο πρόσωπο καθώς και ένα άσπρο μπάλωμα στο στήθος που συναντιέται και σε μερικά μπεζ Labrador ακόμα και σήμερα.

Με την είσοδο του 20ου αιώνα το πυκνό,κοντό και απαλό τρίχωμα καθιερώθηκε ως ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της ράτσας.

Η αρχική προγονική φυλή St John’s water dogs σταδιακά κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα μειώθηκε πληθυσμιακά λόγω της μεγάλης φορολογίας στους κατόχους σκύλων στην Β.Αμερική ενώ στην Αγγλία μειώθηκαν εξαιτίας της μακρόχρονης καραντίνας  για την λύσσα που επιβλήθηκε στα εισαγόμενα σκυλιά.

Τα τελευταία της ράτσας χάθηκαν γύρω στο 1980.

Τα πρώτα Labrador retriever

Το κλειδί για την εμφάνιση των πρώτων Labrador ανήκει σε 2 Άγγλους αριστοκράτες.

Στον James Harris, τον 2ο κόμη του Malmesbury, o οποίος είχε πάθος με το κυνήγι.

Αυτός εισήγαγε στις αρχές του 18ου αιώνα μερικά σκυλιά St John’s water dogs και ξεκίνησε την αναπαραγωγή τους με σκοπό την συνοδεία τους στο κυνήγι ως εργάτες επιστροφής θηραμάτων.

Μερικά χρόνια αργότερα ο Walter Scott ,o 5ος δούκας του Buccleuch , εγκατέστησε ένα Kennel αναπαραγωγής της ίδιας ράτσας για παρόμοιο σκοπό.

Όμως η δημιουργία της φυλής οφείλεται πραγματικά στους γιούς των 2 παραπάνω προσώπων οι οποίοι συναντήθηκαν τυχαία στο κυνήγι περίπου το 1880.

Χωρίς την μοιραία αυτή συνάντηση οι 2 αυτόνομες εστίες αναπαραγωγής θα εξαφανίζονταν σίγουρα μετά από κάποιο χρονικό διάστημα.

Ο 3ος κόμης του Malmesbury δώρησε 2 αρσενικά retriever στον 6ο δούκα του Buccleuch ο οποίος τα ζευγάρωσε με 2 θηλυκά που είχαν γεννηθεί από τα πρωτο-εισαγόμενα του πατέρα του.

Τα κουτάβια αυτής της γέννας αποτελούν τους ιδρυτές της ράτσας Labrador retriever όπως την γνωρίζουμε και την αγαπάμε σήμερα.

Μάλιστα τα Buccleuch Kennels υπάρχουν ακόμη και παράγουν σήμερα κορυφαίας ποιότητας σκυλιά που κερδίζουν συχνά παγκόσμιους διαγωνισμούς μορφολογίας της ράτσας.

Μεταξύ των ετών 1880 , που για πρώτη φορά διασταυρώθηκαν σκυλιά μεταξύ τους από τα 2 παραπάνω κέντρα αναπαραγωγής που αναφέραμε , και 1930 η ράτσα σκύλων Labrador retriever καθιερώθηκε ως η αγαπημένη της αγγλικής κυνηγετικής κοινότητας.

Αναμφίβολα η δημοφιλία της ράτσας των Labrador retrievers οφείλεται στην απίστευτη ικανότητα ανεύρεσης και επιστροφής των θηραμάτων στο κυνήγι, σε συνδυασμό με την εκ φύσεως πρόθυμη και καλοσυνάτη ιδιοσυγκρασία τους.

Όμως υπήρχε η ίδια αποδοχή και στην άλλη μεριά του Ατλαντικού ; Θα λέγαμε όχι διότι οι κυνηγετικές κοινότητες χρησιμοποιούσαν για το κυνήγι στο νερό τα Chesapeake bay retrievers ενώ στην ξηρά τα Springer Spaniels.

Το έτος 1903 το εγγλέζικο Kennel club αναγνώρισε επίσημα την ράτσα κάτι που το αμερικάνικο Kennel club έκανε το 1917.

Γύρω στο έτος 1930 πλούσιοι αμερικάνοι άρχισαν να εισάγουν την ράτσα από εγγλέζικα εκτροφεία και έτσι σιγά-σιγά άρχισαν να ανακαλύπτουν τον υπέροχο χαρακτήρα και τα ταλέντα της φυλής.

Μόλις τα Labrador έγιναν ευρέως γνωστά και στις 2 όχθες του Ατλαντικού ξεκίνησε η διαφοροποίηση και ο διαχωρισμός τους.

Άρχισε η αναπαραγωγή με σκοπό τις εκθέσεις καθαροαιμίας και συγχρόνως αυτή για τις σπορ δραστηριότητες και το κυνήγι.

Η διαφοροποίηση στο χρώμα

Για την κυνηγετική κοινότητα τα Labrador που καταγράφηκαν στα μέσα του 1800 ως τις αρχές του 1900 είχαν σχεδόν πάντα μαύρο τρίχωμα.

Κάποια όμως θα έκρυβαν μέσα τους γενετικό κώδικα που θα έβγαζε καφέ σκυλιά ή και μπεζ-κίτρινο χρώμα. Μέχρι το 1892 όλα τα καταγεγραμμένα retrievers ήταν μαύρα παρόλο που είχαν και κάποια λευκά στίγματα.

Εκείνη όμως την χρονιά στην πολιτεία Buccleuch της Σκωτίας γεννήθηκαν τα 2 πρώτα καφέ κουτάβια Labrador retriever.

Το σοκολατί Labrador ήταν γεγονός αν και θα περνούσαν άλλα 50 χρόνια για να γίνει δημοφιλές.

Μερικά χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 1899 θα γεννιούνταν το πρώτο μπεζ-κίτρινο κουτάβι.

Ασχέτως χρώματος η εκπληκτική τους ικανότητα στην εργασία επιστροφής θηραμάτων σε συνδυασμό με τον χαρούμενο και ανθεκτικό στις κακουχίες χαρακτήρα τους διασφάλισε μέσω των δεκαετιών την επικράτηση τους στην προτίμηση των κυνόφιλων.

Παγκοσμίως θεωρούνται τα δημοφιλέστερα σκυλιά εργασίας κάτι που δεν είναι ασήμαντο αν σκεφθούμε ότι η αιτία ύπαρξης τους ήταν να βοηθούν τους Εγγλέζους ψαράδες που αποίκησαν το νησί της Νέας Γης στις καθημερινές τους δραστηριότητες επιβίωσης κάτω από εξαιρετικά αντίξοες καιρικές συνθήκες.

Συνεχίζεται...