Πολλοί σκύλο γονείς δεν μπορούν να το χωνέψουν.
Ενώ φροντίζεις καθημερινά με τον καλύτερο και υγιέστερο τρόπο τον χνουδωτό σου σύντροφο, εντούτοις αυτός εμφανίζει ορισμένες συνήθειες που σου προκαλούν απέχθεια και ανησυχία.
Η πιο αντιπροσωπευτική από αυτές είναι η κοπροφαγία.
Συχνά αναρωτιέσαι :
• Γιατί το κάνει αυτό ο σκύλος μου;
• Μήπως κάνω κάτι λάθος;
• Είναι φυσιολογικό;
• Πώς να το αντιμετωπίσω;
Αυτό που σίγουρα γνωρίζουμε για το ζήτημα είναι ότι κάποιοι σκύλοι τρώνε τις ακαθαρσίες τους ή άλλων ζώων.
Ενώ δε φαίνεται κάποια κλινική ανωμαλία που σχετίζεται με τη συμπεριφορά αυτή όπως γαστρεντερική διαταραχή , διατροφική ανεπάρκεια ή άλλη παθολογική αιτία , κάποιοι σκύλο γονείς ενοχλούνται ή και σιχαίνονται ακόμα , από αυτή τη συνήθεια.
Αν και οι σκύλοι δε φημίζονται για την ιδιοτροπία τους στο φαγητό , κάποιοι ξεπερνούν το όριο και ψαχουλεύουν τα σκουπίδια ή γεύονται περιττώματα άλλων ζώων ή ακόμα και τα δικά τους.
Ο λόγος που συμπεριφέρονται έτσι παραμένει αίνιγμα και χρήζει περαιτέρω διερεύνησης.
Μόνο μερικά σκυλιά το κάνουν και οι ερευνητές δεν έχουν εντοπίσει ακόμα την πηγή αυτής της παρόρμησης.
Αν ο σκύλος σου αρέσκεται σε αυτή την αηδιαστική συνήθεια, δυστυχώς είναι σχεδόν αδύνατο να τον «ξεκολλήσεις».
Ίσως η καλύτερη λύση είναι συνεχώς όταν τα εντοπίζεις πρώτος, να καθαρίζεις τα περιττώματα ή αν βλέπεις το φιλαράκι σου να κατευθύνεται προς το μέρος τους, να τον δελεάζεις με λιχουδιές για να του αποσπάς την προσοχή και όταν τα εντοπίζει να τα προσπερνάει αναμένοντας την επιβράβευση του με κάποιο λαχταριστό μεζέ.
Πρόσφατη επιστημονική έρευνα για την εξήγηση του φαινομένου
Η αμερικάνικη εφημερίδα «Washington post» δημοσίευσε μία νέα έρευνα που έγινε για το περιοδικό «Veterinary medicine and science» με θέμα το πρόβλημα της κοπροφαγίας από το σκύλο.
Σε διάφορα γκάλοπ που έγιναν στο Internet μεταξύ χιλιάδων σκύλο γονέων σχετικά με αυτό το ζήτημα δε βρέθηκε κανένας σύνδεσμος του φαινομένου αυτού και του φύλλου, της εκπαίδευσης , του χρόνου απομάκρυνσης του κουταβιού από τη μάνα ή τη στείρωση του.
Το μόνο κοινό στοιχείο που εντοπίστηκε ανάμεσα στα κοπροφάγα σκυλιά ήταν ότι τα περισσότερα , περίπου το 85% , προέβαιναν σε αυτή την πράξη σε χρόνο μικρότερο των 1-2 ημερών από την απόθεση τους στο έδαφος.
Με άλλα λόγια, τα προτιμούσαν «φρέσκα».
Αυτό το χρονικό όριο συμπίπτει με τον κύκλο ζωής των παρασίτων στη μορφή των αυγών.
Το πόρισμα των ερευνητικών διαδικασιών ήταν το παρακάτω:
Η κοπροφαγία, ίσως , είναι κατάλοιπο συμπεριφοράς των προγόνων των οικιακών σκύλων που για κάποιο σημαντικό λόγο έτρωγαν τις ακαθαρσίες των συντρόφων τους.
Από την ώρα που τα περιττώματα κάποιου λύκου περιείχαν παράσιτα η αφόδευση γινόταν μακριά από τη φωλιά.
Αν όμως κάποιος λύκος ήταν άρρωστος και δεν προλάβαινε να απομακρυνθεί τότε η «εκκένωση» του γινόταν κοντά στη φωλιά τους.
Κάποιος άλλος υγιής λύκος την εξαφάνιζε τρώγοντας την με αποτέλεσμα τα αυγά των παρασίτων να μην εκκολάπτονται σε διάστημα 1-2 ημερών από τη στιγμή αφόδευσης του ασθενούς λύκου.
Για αυτό τον λόγο οι υγιείς λύκοι της αγέλης απέτρεπαν τον κίνδυνο της μολυσματικής εξάπλωσης των παρασίτων στην ομάδα τους.
Πήγαιναν μακριά και αποθέταν τις ακαθαρσίες που περιείχαν τα αυγά εξαφανίζοντας έτσι την πιθανότητα μετατροπής τους σε προνύμφες που θα μόλυναν ενδεχομένως τους συντρόφους τους αν η παραπάνω αλλαγή γινόταν κοντά στη φωλιά.
Κάποιοι οικιακοί σκύλοι μετά την ενσωμάτωση τους στο ανθρώπινο περιβάλλον μάλλον καθιέρωσαν τη συνήθεια αυτή , μόνο για αυτούς και χωρίς να υπάρχει κίνδυνος μετάδοσης παρασιτικής μόλυνσης στο σπίτι.
Πάντως , αυτή η θεωρία δεν είναι επαρκώς τεκμηριωμένη.
Η έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι λαίμαργοι σκύλοι είχαν τις περισσότερες πιθανότητες να φάνε περιττώματα από τους άλλους.
Συνεπώς ναι , ίσως τα θεωρούν γαστριμαργική απόλαυση στον ουρανίσκο τους.
Καταλήγοντας , είναι καλύτερο να πιστεύεις ενδόμυχα ότι αυτό το φαινόμενο σχετίζεται με τη θέληση προστασίας του τριχωτού σου φίλου από παρασιτικές μολύνσεις αντί να σκέφτεσαι ότι ο κολλητός σου βλέπει τις ακαθαρσίες ως λαχταριστές λιχουδιές.