Ένα γράμμα στον Αη Βασίλη από έναν σκύλο του καταφυγίου

Κάποιοι άνθρωποι δεν πιστεύουν σε εσένα, Αη Βασίλη μου, εγώ όμως πιστεύω γιατί πέρυσι μου έφερες ένα κουτί με μπάλες του τένις, μερικές νόστιμες λιχουδιές, ένα ωραίο και ζεστό πουλόβερ και το αγαπημένο μου λούτρινο ζωάκι που, όταν το δαγκώνω, βγάζει ξεκαρδιστικές φωνούλες.

Έμεινα πολλές ώρες ξύπνιος δίπλα από το τζάκι αναμένοντας την άφιξη σου, την παραμονή της πρωτοχρονιάς.

Περίμενα αυτό που όλοι λένε, ότι κατεβαίνεις φουριόζος μέσα από την καμινάδα, αφήνεις τα δώρα και φεύγεις για να προλάβεις όλους εκείνους που αδημονούν να εκπληρώσεις τις ευχές τους.

Όμως, δεν κατόρθωσα να σε δω.

Μάλλον αποκοιμήθηκα και με προσπέρασες σαν το ελαφρό αεράκι μέσα από τα δέντρα.

Η μαμά μου και ο μπαμπάς μου έβαλαν τα δώρα σου κάτω από το πανέμορφο χριστουγεννιάτικο έλατο μας.

Ω! πόσο θέλω να σε ευχαριστήσω για τα θαυμάσια δώρα που μου έφερες.

Τα φετινά Χριστούγεννα θέλω μόνο ένα πράγμα για εμένα και θέλω να ξέρεις ότι ήμουν ένα πολύ καλό και υπάκουο σκυλάκι.

Αυτά τα Χριστούγεννα ο μπαμπάς, η μαμά και τα αδέλφια μου θέλουν τη βοήθεια σου περισσότερο από εμένα.

Πως να σου το εξηγήσω, Αη Βασίλη μου, να ο μπαμπάς έχασε το καλοκαίρι κάτι πολύ σημαντικό για αυτόν που λέγεται «δουλειά».

Έψαξα πολύ να βρω τη «δουλειά» και μέσα στο σπίτι και έξω στην αυλή, αλλά δεν ξέρω πώς μοιάζει ή πώς μυρίζει και δεν τα κατάφερα.

Ο μπαμπάς μου είναι από τότε διαρκώς στενοχωρημένος, το ίδιο και η μαμά, φωνάζουν συνέχεια ο ένας στον άλλο και τα αδέλφια μου κλαίνε ασταμάτητα και εγώ πραγματικά δεν καταλαβαίνω τι συμβαίνει.

Μετά την απώλεια αυτή, ο μπαμπάς μου έμενε πολλές ώρες στο σπίτι χωρίς να παίζουμε όπως πριν, έπινε μπύρες, φώναζε συνεχώς και κοιμόταν πολλές ώρες.

Η μαμά μου βγήκε έξω από το σπίτι και βρήκε μία άλλη «δουλειά», μάλλον όμως όχι και τόσο σπουδαία, όπως του μπαμπά. Έλειπε σχεδόν όλη την ημέρα και, όταν επέστρεφε, τσακωνόταν πάλι με τον μπαμπά, ενώ τα αδέλφια μου ανέβαιναν γρήγορα τη σκάλα και κλειδώνονταν μέσα στα δωμάτια τους.

Άκουσα την μαμά να λέει ότι φοβόταν μήπως χάσουν το σπίτι τους.

Αλήθεια, πώς γίνεται να χαθεί το σπίτι;

Ενώ είσαι μέσα σε αυτό και είναι πολύ βαρύ, για να το θάψεις ή να το μεταφέρεις κάπου αλλού, πώς λοιπόν θα το χάσεις;

Οι άνθρωποι είναι τόσο αλλόκοτοι, αλλά τους αγαπώ πολύ, αν και δεν κατανοώ τον τρόπο που σκέπτονται.

Αυτή την εβδομάδα, ο μπαμπάς με έδεσε στο λουρί μου, πήρε μαζί και το λούτρινο ζωάκι που μου δώρισες και με έβαλε στο αυτοκίνητο του.

Πήγαμε σε ένα παράξενο μέρος, όπου μία περίεργη κυρία με πήρε και με πήγε σε ένα μικρό περίβολο με συρμάτινο φράκτη. Μέσα υπήρχαν μεταλλικά μπωλ φαγητού και νερού και ένα κρεβάτι.

Η κυρία μού αφαίρεσε το λουρί μου και με άφησε εκεί κλείνοντας την πόρτα πίσω της.

Είδα τον μπαμπά μου να γυρνάει την πλάτη και να φεύγει εγκαταλείποντάς με εκεί.

Δεν το πιστεύω αυτό που μου έκανε!

Εδώ υπάρχουν πολλά σκυλάκια διαφόρων ειδών και μεγεθών που μένουν σε ξεχωριστούς περιφραγμένους χώρους, όπως και εγώ.

Μερικά είναι κουτάβια, άλλα είναι ηλικιωμένα ή άρρωστα ή πληγωμένα.

Υπάρχουν κάποια που είναι άγρια ή φοβισμένα, αλλά τα περισσότερα είναι φυσιολογικά σαν εμένα.

Κάποια άλλα κλαίνε συνέχεια ή χτυπάνε δυνατά τις πόρτες των σπιτιών τους ή κάθονται απλά και κοιτάνε, ενώ τα μικρά σε ηλικία είναι κουλουριασμένα στα κρεβάτια τους και κλαψουρίζουν ή κοιμούνται.

Ακόμα και με τόσους σκύλους γύρω μου αισθάνομαι μοναξιά και φόβο.

Αυτό το μέρος μυρίζει άσχημα εξ αιτίας των ακαθαρσιών και των ούρων, αν και υπάρχουν άνθρωποι που το καθαρίζουν τακτικά.

Είμαι χαρούμενος που έχω παρέα μου το λούτρινο παιχνίδι μου, αλλά είναι αλήθεια πως μου λείπει η οικογένεια μου.

Βλέπω συνεχώς διαφορετικούς ανθρώπους που μας επισκέπτονται και ταΐζουν κάποιους από εμάς, ενώ μας πηγαίνουν βόλτα σε μία αυλή έξω από το σπίτι μας, που περιβάλλεται από έναν ψηλό φράκτη.

Κάποιες φορές ένας κύριος που κινείται συνεχώς κοντά μας, δένει κάποια σκυλιά με ένα λουρί και τα πηγαίνει κάπου που δεν ξέρω.

Μετά από λίγο τα βλέπω να βγαίνουν από την μπροστινή πόρτα, που έφυγε ο πατέρας μου, και πηδούν μέσα σε διαφορετικά αυτοκίνητα.

Έχω ένα προαίσθημα ότι αυτό είναι που πραγματικά θέλω και εγώ.

Άλλες φορές κάποια άλλα σκυλιά πηγαίνουν στην αντίθετη κατεύθυνση στο τέλος του περίβολου που μένουμε και περνάνε πίσω από μία γκρι πόρτα.

Μετά ο κύριος που τα μεταφέρει βγαίνει μόνος του από την γκρι πόρτα. Κάποιες φορές αυτός ο κύριος έχει ένα πρησμένο, κατακόκκινο πρόσωπο, όπου αλμυρό νερό κυλάει από τα μάτια του.

Από το ύφος του φαίνεται πολύ στενοχωρημένος.

Πόσο παράξενα όντα είναι οι άνθρωποι!

Εγώ δεν θέλω να πληγώσω αυτόν τον κύριο και για αυτό δεν θέλω να πάμε μαζί προς αυτήν την κατεύθυνση.

Δεν το θέλω με τίποτα.

Λοιπόν, Αη Βασίλη μου, πιστεύω ότι η μαμά και ο μπαμπάς δεν θα έλθουν να με πάρουν πίσω, γιατί τόσο καιρό ο μπαμπάς δεν μπόρεσε να βρει αυτό που έχασε δηλ. τη «δουλειά».

Ορκίζομαι ότι δεν τη πήρα εγώ, ούτε την έθαψα, ούτε τη μάσησα.

Είμαι σίγουρος ότι αυτός είναι ο λόγος που με έφερε εδώ. Πιστεύει ότι φταίω για την απώλεια του.

Μήπως μπορείς σε παρακαλώ να του φέρεις μία νέα «δουλειά» που θα του αρέσει;

Ακόμα, αν θέλεις, φέρε και στα αδέλφια μου όμορφα παιχνίδια και στη μαμά μου τα ρούχα που της αρέσουν.

Είμαι σίγουρος ότι, αν είναι ευτυχισμένοι, θα σκεφτούν και εμένα και ίσως με πάρουν πίσω στο σπίτι μας.

Αν πάλι δεν έλθουν, κάνε μου τη χάρη να μου φέρεις τα φετινά Χριστούγεννα το μόνο πράγμα που χρειάζομαι.

Έναν νέο άνθρωπο να με αγαπήσει και να μου προσφέρει ένα σπίτι να μείνω μαζί του.

Θα ήμουν αχάριστος αν έλεγα ότι έχω κάποιο παράπονο από αυτό το μέρος που ζω τώρα, μιας και έχω φαγητό και ωραίες λιχουδιές, αλλά δεν μου αρέσει γιατί τα άλλα φιλαράκια μου είναι τόσο λυπημένα και φοβισμένα.

Είναι και ο γρίφος αυτής της παράξενης γκρίζας πόρτας…

Αη Βασίλη μου, αν πάλι ψάχνεις ένα αξιαγάπητο σκυλάκι για παρέα, μπορείς να με πάρεις κοντά σου.

Βέβαια έχω ακούσει ότι εκεί που ζεις κάνει πολύ κρύο, για αυτό πρέπει να περάσουμε από το πρώην σπίτι μου, για να πάρουμε το όμορφο και ζεστό πουλόβερ, που μου δώρισες πέρυσι τα Χριστούγεννα.

Ακόμα σε παρακαλώ να σκεφθείς  και τους νέους φίλους μου και να τους φέρεις ανθρώπους που θα τους πάρουν στο σπίτι τους ή έστω να τους φέρεις ωραία δώρα, για να αισθανθούν καλύτερα.

Συγγνώμη, που σε ζάλισα με τη φλυαρία μου αλλά εδώ που βρίσκομαι δεν έχω κάτι άλλο να κάνω από το να σκέπτομαι, να ανησυχώ, να θυμάμαι και να εύχομαι.

Εδώ δεν υπάρχει καμινάδα για την κατεβείς, για αυτό βρες εσύ τον τρόπο που θα έρθεις.

Μπορεί αυτήν τη φορά να μείνω άγρυπνος για να σε συναντήσω.

Αη Βασίλη μου, αν δεν πάρω πίσω την οικογένεια μου ή δεν βρω έναν νέο σύντροφο ή δεν με πάρεις μαζί σου…

Αν χρειαστεί να πάω αύριο μέχρι την γκρίζα πόρτα και δεν ξαναβγώ έξω από αυτήν, ίσως χρειαστεί να αφήσω πίσω μου το αγαπημένο μου λούτρινο ζωάκι.

Αν ναι, σε παρακαλώ, δώσε το σε κάποιο άλλο σκυλάκι, για να μην αισθάνεται μόνο του.

Ελπίζω να έχεις ένα καλό και ασφαλές ταξίδι, Αη Βασίλη μου.

Άφησα λίγο φαγητό στο πιάτο μου και ένα μπισκότο κάτω από το κρεβάτι μου.

Υπόσχομαι να μη γαβγίσω, αν σε δω για να μην χαλάσω την έκπληξη στα φιλαράκια μου.

Σε αγαπώ πολύ, Αη Βασίλη μου.