Εμβολιασμός κατοικίδιων: Υπάρχει οργανωμένο κίνημα εναντίον του;

Τα τελευταία χρόνια δυναμώνει ολοένα και περισσότερο το κίνημα αντίδρασης κατά του ανθρώπινου εμβολιασμού.

Αυτό το γεγονός είναι φυσιολογικό να επιδρά και στην αντίστοιχη επιθυμία των κατόχων κατοικίδιων για εμβολιασμό των χνουδωτών τους συντρόφων.

Δημοτικοί κτηνίατροι στο Brooklyn της Νέας Υόρκης ανέφεραν ότι τοπικοί ιδιοκτήτες σκύλων αρνήθηκαν να τους εμβολιάσουν για κάποιες επικίνδυνες και δυνητικά θανατηφόρες ασθένειες, όπως η λύσσα, η μόρβα, ο τύφος κ.ά., διότι επηρεάστηκαν από το διογκούμενο κύμα ανθρώπων που αντιδρούν στον ανθρώπινο εμβολιασμό.

Ο σκεπτικισμός αυτός τροφοδοτείται έντονα από το εθνικό κίνημα αντιεμβολιασμού, που ισχυρίζεται ότι κάποια εμβόλια σχετίζονται με την εμφάνιση αυτισμού σε παιδιά.

Το κίνημα αυτό μεγαλώνει παρά τις διαβεβαιώσεις των ειδικών ότι δεν υπάρχει σύνδεσμος μεταξύ του εμβολιασμού και του αυτισμού στα παιδιά.

Οι κυρίαρχοι εκφραστές αυτής της άποψης είναι κυρίως νέοι άνθρωποι που προωθούν έναν νέο ολιστικό τρόπο ζωής επιθυμώντας και για τα κατοικίδια τους υγιεινά και φυσικά μη επεξεργασμένα συστατικά διατροφής ακόμα και καθαριότητας (σαμπουάν).

Θεωρούν ότι η έκχυση χημικών στοιχείων στο αίμα των συντρόφων τους μέσω του εμβολιασμού θα προκαλέσει την εμφάνιση προβλημάτων υγείας στο μέλλον.

Παρόλη την επιστημονική τεκμηρίωση που προσέφεραν τα παγκόσμια συστήματα υγείας για την αποσύνδεση του εθνικών συστημάτων εμβολιασμού από την εμφάνιση σοβαρών παρενεργειών ή ασθενειών (αυτισμός), δεν κατέστη τελικά δυνατό να αποτραπεί το μειωμένο ποσοστό συμμετοχής των ανθρώπων στα προγράμματα εμβολιασμού.

Ο πρόεδρος του παιδιατρικού τμήματος του πανεπιστημίου του Κάνσας Dr Stephen Lauer, τόνισε ότι η πτώση του ποσοστού αυτού οφείλεται στην παραπληροφόρηση που διοχετεύει το αντιεμβολιαστικό κίνημα στην παγκόσμια κοινότητα και λόγω αυτής επανεμφανίζονται ασθένειες που είχαν εξαφανισθεί λόγω της πρόληψης μέσω των εμβολίων.

Υπάρχει πραγματικά τέτοιο κίνημα;

Οι ειδικοί λένε ότι δεν υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία για το επίπεδο εμβολιασμού των κατοικιδίων, με συνέπεια την έλλειψη εκτίμησης σχετικά με τη διεύρυνση του αντιεμβολιαστικού κινήματος.

Ο πρόεδρος της οργάνωσης American Veterinary Medical Association (AVMA), Dr Michael Topper, δήλωσε ότι δεν υπάρχουν στατιστικά στοιχεία που να στηρίζουν την αυξητική τάση αυτής της κίνησης.

Υπάρχουν όμως πολλοί κτηνίατροι που ανέφεραν ότι λόγω της αντίδρασης στον ανθρώπινο εμβολιασμό, επηρεάζονται και οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων.

Ο πρώην πρόεδρος του οργανισμού Evidense-based Veterinary Medicine Association, Brennen McKenzie, τόνισε ότι παρατηρείται μία μικρή άνοδος του ποσοστού κατόχων κατοικιδίων που αποφεύγουν τον εμβολιασμό για ασθένειες όπως η μόρβα, ο τύφος, ο αδενοιός κ.ά. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι ζητήματα αμφιβολιών για φαρμακευτικές αγωγές στα ζώα πηγάζουν από τις αντίστοιχες στα ανθρώπινα φάρμακα που ανεξήγητα τα τελευταία 10-15 χρόνια έχουν ενισχυθεί.

Συνεχίζοντας τη σκέψη του εξηγεί, ότι δεν υπάρχουν στοιχεία σχετικά με τη συμμόρφωση των ιδιοκτητών κατοικίδιων ως προς τον εμβολιασμό κατά των θανατηφόρων ασθενειών.

Μόνο για τον ιό της λύσσας υπάρχει σχεδόν καθολικός εμβολιασμός που τον υποχρεώνει η πολιτεία εξαιτίας της υψηλής μεταδοτικότητας του από τα ζώα στον άνθρωπο, για να περιοριστούν οι εξαιρετικά μεγάλες πιθανότητες εξάπλωσης του μεταξύ του ανθρώπινου πληθυσμού.

Οι ανησυχίες για την υγεία των ζώων είναι μεγάλες

Η άρνηση στον εμβολιασμό των κατοικίδιων προκαλεί εύλογες ανησυχίες για τις συνέπειες της στους ανθρώπους και στα άλλα ζώα.

Οι πιο κοινοί εμβολιασμοί στους σκύλους αφορούν τους ιούς της λύσσας, της μόρβας , του τύφου κ.ά. που μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές αρρώστιες στα ζώα, αν δεν αντιμετωπισθούν έγκαιρα.

Τα συμπτώματα τους είναι : αιματώδης διάρροια, εμετός, απώλεια βάρους και τελικά ο θάνατος.

Με μεγάλη όμως διαφορά η πιο επικίνδυνη ασθένεια σε ανθρώπους και ζώα είναι η λύσσα.

Κάθε χρόνο σκοτώνει 59.000 ανθρώπους παγκοσμίως.

Σχεδόν όλοι αυτοί οι θάνατοι συμβαίνουν λόγω της μετάδοσης της κυρίως από τον σκύλο στον άνθρωπο, ειδικά στις χώρες εκείνες που τα προγράμματα εμβολιασμού σκύλων δεν είναι τόσο ανεπτυγμένα ώστε να σταματήσει η εξάπλωση του ιού.

Τα εμβόλια είναι ασφαλή για τα κατοικίδια

Ψάχνοντας να βρούμε αν ο εμβολιασμός βλάπτει τα ζώα, πρέπει να παραδεχθούμε ότι υπάρχουν παράπλευρες επιπτώσεις.

Αυτές είναι ο ιδρώτας, ο ήπιος πυρετός και κάποια αναπνευστικά προβλήματα.

Πιο επικίνδυνες περιπτώσεις όπως το σάρκωμα και σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις μπορεί να εμφανιστούν, όχι όμως συχνά.

Εξάλλου τα εμβόλια θεωρούνται φαρμακευτικές αγωγές και σαν τέτοιες πρέπει να αντιμετωπίζονται. Συνεπώς πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος παρενεργειών.

Ο Dr Link Welborn πρόεδρος της οργάνωσης American Animal Hospital Association αναφέρει μία έρευνα που έγινε το 2002-3 μεταξύ ενός εκατομμυρίου εμβολιασμένων σκύλων.

Είπε ότι οι παράπλευρες επιπτώσεις του εμβολιασμού ήταν ήπιες και τα εμβόλια σήμερα είναι πιο αποτελεσματικά με μικρότερες αρνητικές επιδράσεις στα ζώα από την εποχή της έρευνας.

Όπως και στον ανθρώπινο εμβολιασμό, ο αριθμός των ζώων που σώθηκαν υπερκαλύπτει το ρίσκο των παρενεργειών.

Σήμερα η λύσσα είναι σπάνια σε σκύλους και ανθρώπους στις ΗΠΑ λόγω του εκτεταμένου και αποτελεσματικού εθνικού προγράμματος εμβολιασμού.

Ο Dr Michael Topper , πρόεδρος της AVMA , δήλωσε ότι οι κάτοχοι κατοικίδιων και οι κτηνίατροι πρέπει να παραμείνουν προσηλωμένοι στον στόχο του ελεγχόμενου εύρους των ασθενειών, όπως η λύσσα και άλλων σοβαρών στο μέλλον, μέσω της επιμονής στα εμβολιαστικά πρωτόκολλα.

«Δεν μπορούμε να εφησυχάζουμε σκεπτόμενοι ότι δεν απαιτείται εμβολιασμός πια, αφού αυτές οι ασθένειες έχουν σχεδόν εξαφανισθεί στις μέρες μας», είπε.

Όπως έχουμε δει στην ανθρώπινη ιατρική, αναδύονται ξανά περιπτώσεις ιλαράς και κοκκύτη, γεγονός που δείχνει ότι η πτώση ενίσχυσης του ανοσοποιητικού μας συστήματος μέσω των εμβολιαστικών προγραμμάτων μπορεί να οδηγήσει στην επανεμφάνιση θανατηφόρων περιστατικών αυτών των ξεχασμένων ασθενειών.

Επίλογος

Αυτή η τάση παγκοσμίως για ολιστικό και φυσικό τρόπο ζωής και αντιμετώπισης των ασθενειών μέσω της μη εμπλοκής της χημείας, δηλαδή τα φάρμακα , έχει οδηγήσει αρχικά κάποιους ανθρώπους να πιστεύουν ότι μπορεί να αντιμετωπισθούν με μεθόδους όπως η διατροφή χωρίς επεξεργασμένα συστατικά , η ωμοφαγία , η άσκηση κ.ά. Η μεθοδολογία αυτή επηρεάζει και τους ιδιοκτήτες κατοικίδιων αμφισβητώντας την ανάγκη για εμβολιασμό ενάντια σε σοβαρές ασθένειες όπως η μόρβα, ο τύφος κ.ά. Μένει να δούμε αν αυτό το αναδυόμενο κίνημα στάσης ζωής, θα μπορέσει επιστημονικά να στοιχειοθετήσει αυτή την εμμονή αποχής από εμβολιαστικά προγράμματα και αν μπορεί να τα συνδέσει με κάποιες σοβαρές παρενέργειες για τις οποίες έχουν κατηγορηθεί.